Orsay

De ochtend oogt druilerig, en we zijn een uur vroeger dan gisteren Chez Paul. Daarna wandelen we naar musée d'Orsay. Gelukkig kochten we gisteren reeds onze tickets, zodat we nu via ingang C (réservations) binnen kunnen, zonder in de lange wachtrij te moeten staan. Het museum opende in 1986. We flaneren door het museum en genieten in vogelvlucht van voornamelijk Franse kunst van 1848 tot 1914. Vooral de impressionisten laten de gewenste indruk na. Maar ook Belgische kunstenaars als Victor Horta, een Gentenaar, hebben hier Art Nouveau en Art Deco meubelstukjes staan. Spijtig genoeg was de visite guidé pour familles "uitverkocht", omdat het ook in Frankrijk vacances tous saints is. Zij hebben twee weken ! Het wordt een onvergetelijke bezoek aan het station, waar vroeger de rechtstreekse trein naar Orléans vertrok. Het was een groot kopstation waar ook vele andere treinen richting zuiden reden. Een wandeling langs het Louvre kan niet ontbreken. Het museum zelf is voor een andere keer. We poseren wel voor de grote en kleine glazen pyramides. We  sporen nu naar de boulevard Hausman. George-Eugène was een stadsarchitect zonder gêne die in de negentiende eeuw Parijs definitief een ander gezicht gaf. Hij werd geboren in een protestantse familie van Duitse origine. Men zegt wel dat de Duitsers tijdens de bezetting Parijs gelukkig intact lieten, maar men vergeet dat honderd jaar eerder één Duitser de volledige stad plat legde. Hij kreeg hiervoor de opdracht van Napoleon III. Smalle kronkelende straatjes werden vervangen door brede boulevards. Waarom? Om het voor rebellen tegen het napoleontisch regime onmogelijk te maken om barricades op te werpen. In deze brede boulevards kon goed gebruik gemaakt worden van het kanon en konden troepen zich snel verplaatsen in de stad. De gebouwen aan deze boulevards zien er langs buiten zeer chique uit, maar van binnen zijn ze maar kaal. Hij liet 12 boulevards aanleggen als een ster rond de Arc de Triomphe. Ook rond de place de la Bastille en de place de la Nation werd een ster gemaakt van boulevards. De zon schijnt. We zien nu de Opéra in ware grootte, met schitterend vergulde koepel.  In het musée d'Orsay was hij op schaal doorgesneden. De drukte is hier echt Parijs'. In de Manoir, een authenthieke Parijse bar op de boulevard Haussman, nuttigen we een natje en een droogje. Waar anders dan in de galleries de Lafayette doen we aan shopping. Een tegenvaller, want enorm veel volk en decadent veel keuze. Des te voller de winkel, des te leger is de hoofdzetel van de Societé Generale, er vlak tegenover gelegen. Plots valt het licht en de airco uit in het warenhuis. Op het dakterras genieten we van de zon, frisse lucht en het prachtige uitzicht over de stad. De koepel van het warenhuis bevestigt de koopkracht van de Parijzenaars door de eeuwen heen. Iedereen is een beetje dizzy van het moment en we rijden met de metro terug naar ons appartement. Overstappen in Chatelet is een wandeling op zich. Na platte rust wandelen we aan de oostzijde van de Boulevard Saint Germain door de studentenstraatjes vol restaurants en bars, met een gezellige drukte om ons heen. Twee buitenlandse studenten vragen aan Arnaut de weg. Hij voelt zich al helemaal Parisien. We eten in dezelfde tent als gisteren . Via smalle straatjes vinden we blindelings onze weg terug naar de Rue de Savoie. Zoraya zit in papa's nek. Onderweg komen we dezelfde bedelaar tegen als gisteren. Zijn tam konijn springt nog even dartel over de stoep. Het laatste stuk van de wandeling gaat door de rue des Grands Augustins. Twee interessante panden zijn er gevestigd. In ééntje werd Louis XIII troonopvolger gekroond na het plotse overlijden van zijn vader Henry IV. Vlak er tegenover woonde en werkte Picasso. Hij schilderde er La Guernica. En dat alles op een boogscheut van ons bed. De valiezen zijn nog niet gemaakt.